Streszczenie

Stara Dongola, stolica nubijskiego królestwa Makurii, była wczesnośredniowiecznym miastem zlokalizowanym na wschodnim brzegu Nilu, między trzecią i czwartą kataraktą. W czasie polskich wykopalisk odkryto m.in. monastyr z bardzo dobrze zachowanymi malowidłami, datowanymi częściowo na drugą połowę XI wieku, a częściowo na XII-XIII wiek. Większość malowideł wykonana była na zamówienie ludzi związanych z kościołem, prawdopodobnie mnichów, a w niektórych przypadkach nawet biskupów, o czym świadczą ich przedstawienia pojawiające się w malowidłach. Wydaje się, że nie było jednego programu dekoracji dla całej budowli, sceny nie układają się w całość, ich wybór był raczej przypadkowy. Jednakże, niemalże wszystkie malowidła przedstawiają sceny biblijne oraz święte postaci. Z tego schematu wyłamuje się scena ukazująca rytualny taniec. Autorka dokładnie opisuje przedstawienie oraz proponuje wyjaśnienie, dlaczego tak nietypowa scena znalazła się w monastyrze.