Streszczenie

Tematem opracowania są stemplowane sigillaty z późnego okresu hellenistycznego i wczesnego okresu rzymskiego, odkryte podczas wykopalisk na stanowisku Kom el-Dikka w Aleksandrii. Fragmenty te należą do grupy naczyń zgromadzonych przed rokiem 1987, które jedynie w niewielu przypadkach pochodzą z współczesnych dla siebie kontekstów, a co więcej, przez lata magazynowania utraciły precyzyjne odniesienia do jednostek stratygraficznych. Mimo to materiał ten zasługuje na uwagę. Grupa opisywanych naczyń stołowych zawiera: sigillatę italską, sigillatę wschodnią B1, sigillatę cypryjską – noszące stemplowane inskrypcje producentów, w kształcie planta paedis lub prostokątne – oraz stosunkowo dużą ilość, datowanej na I w. p.n.e., sigillaty wschodniej A – dekorowanej stemplami w formie palmetek, rozetek, kwiatów lotosu, czy tzw. „korony Izydy”.